dotknięcie! tylko sobie znany motyw!

"tylko sobie znany motyw" 

jest tyle szczęścia 
w tłumie uczuć! to jednak,
gdy chowasz każdy dzień
przed niechcianymi chwilami
tylko zamknięcie oczu 
daje komfort 
zapomnienia!
inaczej wtedy czujesz,
inaczej smakuje życie! 
a ciepło nie dotyka, 
zimnych okolic  
......................Slawrys...

fotografia z stron internetowych

"gesty! tylko sobie znany motyw" 

wśród tłumu, tak wiele uczuć 
obnaża swój pęd ku wolności 
próbują się odciąć od wczoraj
pogrzebać każdy nowy dzień

uparcie nie dają się upchać 
w koszt cywilizacyjnego ustroju
chcą być trybem miłości, dobra
co nada gestom dawny sens 

inaczej chcą od czasu do czasu czuć!
inaczej chcą smakować życie!
inaczej chcą odbierać myśli!
inaczej chcą otwierać duszę!
inaczej chcą zamykać tęsknotę! 
inaczej nie chcą, nie pragnąć! 

a przecież ciepło nie dotyka: 
zimnych okolic!
uciekają od siebie, 
choć pragną! 
....................Slawrys...

są różne melodie życia!

fotografia z internetu 

"poranny rytm, melodia, szept"

melodie życia obudził świt
choć chciała tylko w sercu
z kilku ran czerpać siłę 
na nowe wędrówki, ku nocy

oprzeć się pokusie pragnęła 
przed figlami z wiatrem, 
co na granicy morza bawił
zostawiając szmer radości

jednak nie wytrwała długo
w promieniach słońca 
pobiegła ku ciepłym myślom
tańcząc na grzbietach fal 

chciała być tymi nutami 
co miłość przyniosą uczuciom
zgubionym za horyzontem 
tamtych pięknych wspomnień

a życie jak zawsze znajdzie 
kilka skał dla oparcia się 
                ....Slawrys....

by piękno uczuć ukryć przed losem!

fotografia z internetu

"ukryć radość jak najdalej przed losem"

ta historia zatrzymała się, gdy otworzyłem oczy
bo ta chwila musiała nastać, ile można wierzyć!
słuchać opowieści, schowanych na później
gdy brak wyboru  ograniczy codzienność

resztki uczuć zmyślonych, krążą gdzieś jeszcze
nad tamtą chwilą, wtedy gdy byłaś snem  
a świat dopiero miał zabić, to co niepotrzebne
by pośród skał, nic nie przypominało życia 

komu trzeba niechcianych miejsc, wyklętych 
gdzie przyszłość nie zostawia złudzeń myślom
trzeba stworzyć samotności piękną krainę
pełną wspomnień o zimnych pocałunkach

te ciepłe nastaną może wraz z innym zmierzchem
znajdą miejsce gdzieś między oddechami 
i uśmiechem tej nieznajomej, co przeszła obok
a mogła być szansą! na lepsze życie i śmierć! 
                                                  ........Slawrys......... 

dobre miejsce na powrót

fotografia z internetu 

dobre miejsce na powrót

powrócić w te myśli 

co pchały każdy uśmiech 

na przemian z falami wspomnień

w krainę cichych ciepłych gestów 

powrócić w te chwile

co zatrzymały oddech i sny

na dłużej jak kilka westchnień

upchanych w marzenia o uczuciu 

powrócić w te miejsca 

co czas naznaczył nami,

tymi ludźmi co wędrują wciąż

szukając swojego domu, szczęścia 

powrócić w te marzenia 

gdy ścieżki prostsze były, 

od kamienistych wyborów 

okraszonych drobinami dobra i zła

powrócić w te sny

szczęściu obiecane

bo tyle piękną jest i dobra 

obcego, a bliskiego! na wyciągnięcie!  

                                        .....Slawrys....

powrót! czy nieudana ucieczka!

                                              

ilustracja: ołówki 5H-6B 30x40 cm (canson120)  

"powrót, czy nieudana ucieczka"

uczucia da się gonić, a nawet zapomnieć,
od bieguna zimna do gorących okolic, 
zbierane świtem wraz z odpadkami 
życiowych decyzji bez wyboru

nie muszą być tym co będzie, bo i tak
zostaną przeszłości marzeniem, snem
o orzeźwiającej kąpieli
w słonych kroplach,
biegły bezkresem oceanu, 
na granicy chłodu, 
stały się ulotnym gestem
pożegnaniem!

nie rozumie pożegnań, może lepiej;
powrotem, do punktu wyjścia 
zatrzaśniętych szans 
za drzwiami szczęścia 

przecież świat jest inny, patrz:

wśród głębin zimna ktoś stworzył granice
na której uczucia wzbierają, co marzenie
płyną od jednego szczęścia do drugiego
dając nadziei szanse na przebudzenie 
                                  ........Slawrys.....

powrót do źródeł para-cywilizacji

fotografia z internetu 

”propagandowy powrót do bytu”

to miało być coś więcej jak życie 
bez wyraźnego zmierzchu, za to 
z powrotem do świtu wdeptanego
w resztki sensu uczuć o innym świecie 

szarość okazała się mgłą, mrok cieniem
dnia co chciał wędrować po krawędzi
szczęścia i obiecanego oddechu 
od bytu uzależnionego śmiechem 

bez radości nie ma sensu rozpaczanie
nad każdym odebranym niebu ptakiem,
on i tak nie miał pozwolenia na lot do
uczuć tam gdzieś dalej, ukrytych, innych

tylko po co ta inność, gdy to co masz
wystarczy by pogrzebać wszystkie dni,
zatuszować każdy nowy kolor i sen
a zebrane myśli da się poukładać

zostało uznać, że to nie był powrót
tylko dolali więcej dla lepszych wrażeń
                                        ....Slawrys....

jak potrafić nie umieć nie czuć!

"nie umieć ... czy nie potrafić" 

smutku czasem nie warto topić

choć to niemęskie, rozpacz!

po co! jeśli to była tylko chwila

co miała cierpieniu nadać sens

ona była wiosną życia, tylko lód 

roztopiła swoim śmiechem,

równie dobrze rechot żab 

obwieści ciepło i czas uczuć

choć przypominasz, czas: odejść!

cudem byłaś wartym by : odejść!

koniecznie bez wątpliwości: odejść!

nie potrafię z ułudy tworzyć uczuć

zapiszę jeszcze klęskę szarego, 

bo życiu potrzebne kilka barw

by trwały, choć bez miłości, 

to w uczuciach wymyślonych, 

                  dla dobra sprawy

                                   ....Slawrys.....

ten wiersz to korespondencyjny pojedynek z wierszem
"jakoś nie umiem" Tkaitki

warto przeczytać jeden i drugi jako pojedynek emocji po dwóch różnych

stronach barykady uczuć niechcianych przez ludzi ... 

http://czas-i-ja.blogspot.com/2013/07/41713jakos-nie-umiem.html

sekunda uczucia ... to wieczność w marzeniach!

fotografia z internetowych stron

"trwa sekunda - wieczność uczucia" 

zwykły gest miał przywitać

nową chwilę,

jaka miała zburzyć 

świat jaki istniał, przed!

tylko poplątane myśli

nie chciały spojrzeć 

sobie w oczy 

wstydząc się siebie,

ukryły się w uśmiechu

wstrzymały oddech, 

na ten jeden ułamek

co trwał godzinami

a był sekundą, 

tylko szczęście 

przechodząc obok 

wyszeptało 

o! tu pojawię się na dłużej,

nie muszę omijać

tego co się tworzy,

będzie kiedyś wspomnieniem 

uczuć spełnionych 

w niewykorzystanych snach. 

                       ...Slawrys...