by piękno uczuć ukryć przed losem!

fotografia z internetu

"ukryć radość jak najdalej przed losem"

ta historia zatrzymała się, gdy otworzyłem oczy
bo ta chwila musiała nastać, ile można wierzyć!
słuchać opowieści, schowanych na później
gdy brak wyboru  ograniczy codzienność

resztki uczuć zmyślonych, krążą gdzieś jeszcze
nad tamtą chwilą, wtedy gdy byłaś snem  
a świat dopiero miał zabić, to co niepotrzebne
by pośród skał, nic nie przypominało życia 

komu trzeba niechcianych miejsc, wyklętych 
gdzie przyszłość nie zostawia złudzeń myślom
trzeba stworzyć samotności piękną krainę
pełną wspomnień o zimnych pocałunkach

te ciepłe nastaną może wraz z innym zmierzchem
znajdą miejsce gdzieś między oddechami 
i uśmiechem tej nieznajomej, co przeszła obok
a mogła być szansą! na lepsze życie i śmierć! 
                                                  ........Slawrys.........