"spacer wzdłuż brzegu"
Po zielonym już nie spaceruje
żadna myśl poplątana metaforą
poszła wzdłuż wody nurtu
ale nie topić smutek
odnaleźć most
no tak! przesada!
mostek!
usiadła na brzegu myśląc o tym
że w tym ogrodzie słów nie płyną
żadne obietnice o czekaniu
na szaleństwa serc
marzących tak
no tak! przesada!
uczuć!
zostało jej tylko odpowiedzieć
że nie ma nadziei dla szczęścia
jest za to cena za słowa
i sumienie stare
co kocha życie
no tak! przesada!
akceptuje!
bez odpowiedzi kochać resztki życia!
...Slawrys
Piękne,a co będzie jak życie odpowie.)
OdpowiedzUsuńżycie zawsze odpowiada :) tylko pewnie nie zawsze nam to na zdrowie wychodzi :) dziękuje i pozdrawiam :)
Usuńzaczytałam się ...
OdpowiedzUsuńdlatego pisze ... jestem wdzięczny za to "zaczytałam się" :)
Usuńtrafiłam Tu (nie)przypadkiem, ale warto było, więc będę czytać, aby nie(zaczytać)
OdpowiedzUsuńTrafiłam Tu nie- przypadkiem, by czytać, ale nie za - czytać.
OdpowiedzUsuńjestem wdzięczny za ocenę i czytanie ... przypadkowe zaczytanie to nie znów taki zły czyn :) pozdrawiam: Slawrys
Usuń