 |
| ilustracja: fotografia z internetu |
wiosenne spotkanie!
smutek jesienny znalazł nisze
chodził pomiędzy wspomnienia
pozdrawiał przemykające tchnienia
to kłaniał się zimnu i opiewał cisze
nie biegał za słońcem
i nie szukał nieba,
zawsze zbierał uczucia
układał na stole gościnnym
i nie czekał na jutro,
miał swoje szczęście
stworzone z marzeń
wiosną przychodziło
tyle tu pustych miejsc, tylko śnić
zasiadasz gdzie chcesz wśród zapachów
delektujesz się kolorem kwiatów
tworzysz uczucie, każesz się nim upić
...Slawrys...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz