ilustracja; obraz autorstwa: Beata Gugnacka |
*nurt wolniejszy przy brzegu*
z wszystkich pieśni jakie słyszałem
najpiękniejsze są te zasłyszane,
gdy przypadkiem siądziesz na brzegu
wpatrzony w nurt samotności
tam wśród lasów niebo dotyka
każdego zapachu zeszłorocznych liści
i wiatrom pozwala na coś więcej
pochylić się ku ziemi nie tylko myślą
tuż obok Trzciniak uraczy cie pieśnią
co zagłuszy odgłos tańca koron brzóz,
skupiły się w jednym miejscu pozwalając
jeżynom i traw gęstwinie zaczerpnąć siły
trwają tak, w takt melodii i odgłosów życia
zamknięte w chwili zachwytu co trwa,
wciąż powraca nieproszona zawsze
wtedy gdy tęsknisz za szczęściem
tylko rzeka sennie obmywając brzegi
czasem sobie przypomni by odpłynąć
...©Slawrys...
piękne chwile ...
OdpowiedzUsuńnienawiść ludzi do mnie sprawiła, że doceniam i opisuje piękno przyrody .. dziękuje za docenienie :)
Usuń