Poezja jest czymś więcej jak byt w stadzie. : grudnia 2014

piątek, 26 grudnia 2014

seria portretów; ołówki + trochę fantazji!

tym razem portrety są "niewierne", a nawet zastosowałem w nich dużo elementów zaczerpniętych
z fantazji mojej własnej; po prostu ... jak czułem tak rysowałem! a efekt? wy oceniacie!

sobota, 20 grudnia 2014

godna zimna dawka!

rysunek ołówkami po przejściach komputerowych

godna zimna dawka!

ziemia w ten czas nie okrzepła, nie zdążyła
zatęsknić za tym co powstało i żyło chwilą
co kierowało się jesienną zasadą taką miłą
odchodzić z fasonem, tak by jedna łza była

tu nie o rozpacz chodzi, czy godziny łkania
musi się iść ku zimnu i przetrwać i przeżyć
co marzeniom niewskazane by być i śnić
by po latach wspomnieć te chwile kochania

było tak zimno czasem, tak serce zamarzało
pięknie i dobrze mu było w ramach ciszy
miało to ciepło niezapomniane, co przetrwało

i mrozi tak coraz bardziej i zanika zamarza ten raj
nie liczy się z nadzieją i tym co powstało kiedyś
z uczuciem potrzaskanym o jutro, a może o wczoraj
...Slawrys....

ps: ten tekst to i zakończenie opowiadania co napisałem na drugim swoim blogu: "strefa niewiary";
(będzie i tu i tu do przeczytania)
do tego muzyczny bonus do posłuchania

wtorek, 16 grudnia 2014

ocieplenie relacji!

rysunek ołówkami; rozmiar 30x40 cm

ocieplenie relacji!

na granicy zimna
bryła z serca i resztek krwi
co czyny ludzi chce zapomnieć
uniosła się ku marzeniem
byle dalej od lądu stałego

i uczucia bez żalu
chłodno przyjęły fakt
nie będzie dla nich krainy łez
przyłączą się do bryły lodu
dryfować będą ku słońcu

stało się ocieplenie
i coraz mniej wspomnień
mniej też i z marzeń faktów
zanika noc, ubywa dnia
zostają słowa: co pamiętają miłość
...Slawrys...

poniedziałek, 8 grudnia 2014

ona jest cała z uczuć!

ona jest cała z uczuć!

wszystko jest takie zielone, szmaragdowe
nie ma znaczenia, czy to kolor oczu
czy dotknięcie życia
w twoich dłoniach nawet zimne dźwięki
stają się melodią co ciepłem uraczy
i rozleje się aż po serce

ona lubi nie kochać, pewnie nie lubi
a może lubi przestawać kochać! nie wiem!

i jestem taki codziennie obcy dla życia
nie poznałem co to kochanie
i nawet zwykłe: lubię
utonąłem za to w tych kilku uczuciach
były takie jak jej uśmiech
i jak tamta pieśń

ona nie kocha pewnie, jest taka i już
powstała z uczuć nie moich! nie wiem!

nie znam nawet już siebie, nie poznaje
chodzę tylko oglądać piękno życia
jakie innym los dał
i pozwalam wszystkim marzeniom istnieć
zaraz koło domu, w tym ogrodzie
gdzie róża pnie się

ona przestała kochać; tak już bywa,
nie ma za co! pomyślałem; bo kochałem.
...Slawrys...

ps: dziś powrót do E.Stachury i inspiracji jego utworami ... "zobaczysz"

"... Ach, kiedy ona cię kochać przestanie:
Zobaczysz!
Zobaczysz obcą własną twarz,
Jakie wielkie oczy ma strach;
Zobaczysz wszystko to samo, Co ja ..."
~Edward Stachura