na dnie nieba - taniec fal!

Na dnie nieba - taniec fal!

Jest tyle miejsca na ocenie ................../na dnie nieba/
można tu unieść ciężar marzeń ................/lub wagę wspomnień/
na fali, lub z falą do nieba ..................../do ulubionego piekła/
nie szukać żadnej ziemi, skał .............../czegoś - po tańcu/

Na dnie nieba tak samotnie i blisko
do głębi; ............................................./nie wiem: serca; słów; czy ust?/
pewnie, to? aż powierzchnia
tego oceanu; ......................................./obiecana powierzchnia dłoni/
nie wiem czy uczuć? czy tylko?
słonej wody ......................................../to nie o łzy chodzi/
nie ważne; można tańczyć wszędzie
nawet wśród fal ................................../na ziemi zbyt kroki  bolą/.

Brakuje miejsca na kroki do tańca ......./na dnie nieba/
wśród oceanu fal; tak łatwo ................./o marzenia/
unoszą się patrząc gdzie jest ................/ulubione niebo/
zapomniany ląd, ziemia, czyjaś dłoń ...../wszelkie skały/

Po prostu - zatańczyć, pobiec
z wspomnieniami  ................................/nie wiem: o sercu? o słowach? o ustach?/
to w lewo to wprawo i na wprost
ale z kimś ............................................/z powierzchnią dłoni do obiecania/
tam można tonąć, nie spotkać
codzienności ......................................../jej nie o łzy chodzi/
im głębiej, tym piękniej zanurzać się
szukać dna nieba ................................./na ziemi nie tylko kroki bolą/

Nie ma tych miejsc w niebie oceanu ...../na dnie nieba -też/
jego dno też takie: dosłowne i dziwne .../bez marzeń/
choć wciąż tańczą fale, to pusto ............/w ulubionym niebie/
w każdym kierunku zamyślenia ............./brakuje skał i po nich ran/.
                                                             /i miejsca do tańca na falach/

.................................Slawrys...


ps: fragmenty tekstu pomiędzy /..../ powinny być czytane dwa razy ciszej
od głównych wersów lub czytane tylko w myślach lub zgodnie z interpretacją
czytających.