Modlitwa ostatnia:
Można tak wiele z sumienia wyrzucić
kierować między Krzyże co prowadzą
do ramion śmierci; ona czeka, prosi:
o krok ku niebu
zapomnienie
i kilka tęsknych westchnień;
żyć nie trzeba
gdy możesz modlić się
o ostatnią strawę.
To nie słowa są tu ciałem, ołtarzem uczuć
są za to czyny warte historii, dno wąwozu
to świadek, że niebo nad nim bywa:
w zasięgu, o włos
jest tyle uczuć
potem się jest prochem;
żyć nie trzeba
gdy możesz modlić się
o ostatni oddech.
Można stać pod Krzyżem, nie czuć żalu
modlić się o to by ich kłamstwo trwało
jak śmierć tych co nie wiedzieli że są martwi:
pątniczy szlak prowadzi
od grzechu skazanych
po grzech winowajców;
żyć nie trzeba
gdy możesz modlić się
za nie-czyśćca potrzeby.
Zamiast ich ostatniej modlitwy; ktoś
sumienie sprzedaje pod Krzyżem-symbolem
ma nuż jak tamci, do zakańczania słów.
.........................................Slawrys...
 |
| ilustracja to analityczna lokalizacja wąwozów śmierci i Krzyży_Nepomucena ... tekst wiersza-modlitwy napisałem ku pamięci ofiar wymordowanych przez Strasz_Pątniczą podczas Rzezi_nad_Wisłokiem_pod Krzyżem_Nepomucena (około 1951/52 roku). |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz