zwykłej samotności" ~ Slawrys
"to nie samotność, czekam"
tyle opowiadałaś o wschodzie słońca
co zza tamtych wspomnień szarych
miały zmienić chłód myśli w radość
teraz nie wiem czy to z rosy powstało
tyle piękna co sprawia, że życia sens
ukrył się w tym samotnym uczuciu
pewnie potoki słów co spijałem z ust
co kiedyś tak płynęły cudną melodią
zmieniły się w prawdę o miłości
powstał zachód słońca co opowie
o ostatnim pocałunku ukrytym na dnie
tam schowany przetrwa ciszę i śmierć
Slawrys(2012-07-15)
piękny wiersz Sławomirze :-)
OdpowiedzUsuńdziękuje i pozdrawiam Anno! pisze to co czuje ... cieszy gdy ktoś to zauważy :)
UsuńPiękny...
OdpowiedzUsuńdziękuje ... miło że jesteś ...pozdrawiam
UsuńBardzo piękne, proszę o więcej...
OdpowiedzUsuńdziękuje za docenienie :)
UsuńPrzepiękny !!!!!!!!;)
OdpowiedzUsuńdziękuje :)
Usuń