horyzont ciepła

ilustracja: akwarela od Beata Gugnacka 

horyzont ciepła 

każdą chwilę da się ograniczyć
nazwanymi uczuciami i niebem
można też stworzyć granice za którą
nie wybierze się żadne marzenie

stojąc tak po uszy w zimnej bieli 
możesz docenić odległą krainę, 
gdzie szara rzeczywistość pnie się
dosięga błękitu, od lazuru po indygo

jedynie ciepło serca gdzieś wiruje
określa kierunek oddechowi i myślom
na pustkowiu czynów gorących 
chce zostawić ślad choćby szczęścia

nie widzisz go, a czujesz gdy porywa
prowadząc w świat zazdrosny o gest
uśmiech wywołany dotknięciem 
wyrwanym z radosnej chwili istnienia 

choć zimno wypełnia po trochę zmysły 
marzeniom serce, horyzont ciepła tworzy 
                                              ...©Slawrys...

bezdroża marzeń

ilustracja: akwarela od Beata Gugnacka

bezdroża marzeń 

pustka 

nieludzka 

za to pełna nieba

ostatni zakręt 

wydaje się tym pierwszym, 

a tu ciągle pod górę

jest i trochę cienia 

tam pod brzozami, 

pot na drodze

zostawia wilgotne ślady, 

a marzenie kierują się 

tam gdzie zawsze; 

wybrały; 

będą szukać tego domu 

co wciąż jest zamknięty,

za to jest tam 

błękit i zieleń 

serce też tam jest 

i kilka wolnych miejsc
na wszystko
co jest potrzebne
a nawet ważniejsze
                        ...©Slawrys...

fragment lustrzanej rzeczywistości

ilustracja: akwarela autorstwa Beaty Gugnackiej

fragment lustrzanej rzeczywistości

zebrały się wszystkie nieba 
nawet to siódme zatrzymało się,
zobaczyć odbicie swe na ziemi 
w lustrze leśnym otoczonym życiem 

tędy nikt nie przechodzi obojętnie
jedni, chcą ugasić pragnienie
drudzy, zatrzymać się na dłużej 
trzecim, wystarczy spojrzeć dookoła

czasem tylko poranna rosa 
zagubiona upadnie gdzieś na brzegu
nie ma gdzie popłynąć, to zostanie
spojrzy ile jeszcze trzeba drogi 

poprosi o deszcz co pomoże jej 
ukryć się w tłumie tak gęstym 
by mogła być częścią tego źródła
co sprawia radość tym co istnieją

tu wszyscy widzą siebie na niebie
choć strudzeni pochyli się nad sobą 
                                       ...©Slawrys...

bliżej ziemi niż chmur!

ilustracja: fotografia od Laurent Berthier

 bliżej ziemi niż chmur 

życie szuka swojego skrawka nieba

nie zawsze jest ono wśród gwiazd

czasem trzeba się pochylić 

zobaczyć je w cieniu paproci 

pod rozłożystszym pastorałem

są drogi na szczyt możliwości

a nawet może się tu ukryć 

upadły owoc i liść niegodny pamięci

niepozorny element leśnego runa

gdzie kamień pod nim nie tknięty

mchem obrośnie na świadectwo 

tu inne tempo ma każdy dzień 

tło ma swoje tu znaczenie 

i nie chodzi o kolory, ale o świat 

w półmroku ogarnięty, zapomniany

a jednak żyzny dla przyszłości 

światło dociera wszędzie po trochę 

nawet tam gdzie najbliżej do ziemi 

                                      ...©Slawrys...

zapach historii!

ilustracja: fotografia z internetu 

zapach historii 

na drogach ograniczonych 
a nawet celowo wytyczonych 
bez możliwości skręcenia
możesz spotkać gest dobrej woli

pozwali ci się on potknąć 
cofnąć lub zatrzymać na ile chcesz,
a nawet pójść po śladach w przód
by roztrwonić przyszłość i sny 

z życzliwości tylko wszystko 
jest podobne zapachem i kolorem
do chwili zapomnienia, szczęścia
bo trzeba kiedyś dojrzeć kres 

koniec jednak nie nadchodzi sam
zatrzymał się za tamtymi krzewami
w ogrodzie bez granic dla piękna
za to z niebem nieograniczonym 

za cenę potknięcia się o miłość 
możesz kupić wędrówkę wśród myśli 
                                  ...©Slawrys....   

echo leśnych spotkań!

ilustracja: obraz Beata Gugnacka 

"echo leśnych spotkań" 

nie ma tu drogi wyboistej
ani żadnych pokrętnych myśli,
jest tylko kilka ciepłych śladów
zostawionych wśród podszycia 

głóg z kaliną nie pozwoliły stać 
musisz ominąć je i iść wzdłuż,
strumienia co cienia szukając
skrył się wśród leszczyny i zieleni

w tle po cichu błękit opowiada
o niebie co odsłoni się niebawem 
to nie tyle skraj uczuć, a początek
otwartego świata na to co istnieje 

możesz zatrzymać się i słuchać
jak cisza woła zagłuszając dzięcioła
by sóweczka i pójdźka zawołały 
echo leśne roześmiane, zapomniane 

tu wszystkie myśli powtarzają o niej 
historie uczuć i śladów jakie zostawiła
                                            ...©Slawrys...

plac pod uczucia, dom!

ilustracja: akwarela autorstwa Beata Gugnacka 

*plac pod uczucia, dom*

pozwoliło ci życie wędrować
po miejscach tak zimnych 
że ani kłód nie znajdziesz 
ni kamienia kanciastego

budować tu się aż chce dom 
dziwny, bez ścian i okien
oparty na fundamentach marzeń
i kilku chwilach bliżej nieokreślonych

jest to taki gest miłości, ziemi
określonej trwaniem w bezruchu
i tym że wiatr tu gościem 
jak i to co jest ciszą, po burzy 

w tej rozleglej krainie jest życie
choć to nie teren zabudowany, 
a uczucia poznaje się po śladach
i po tym, że nikt tu nie jest panem

pod kontrolą nieba tam szczęście
i ciepło serca tworzą wspomnienia 
                                    ...©Slawrys... 

cień szczęścia!

ilustracja: fota z internetu

*cień szczęścia* 

ale to nie jest żart 
szczęście ma taki obraz
stworzony na podobieństwo
istoty myślącej i poruszającej się 
to w takt myśli 
a może bardziej cienia
co jak szalony chciał być 
księżycem w noc mroźna i cichą 
stworzył i tak 
to co mogło powstać 
wbrew oczekiwaniom serca
co szuka jednego więcej westchnienia 

a to tylko kolejny dzień minął 
wraz z środkiem nocy uczuć 
brak śladów obcej interwencji
podnosi cenę samotności i ciszy 
                       ...©Slawrys...   

miejsce warte powrotów!

ilustracja: akwarela autorstwa Beata Gugnacka

*miejsce warte powrotów*

życie czasem coś tworzy dla Ciebie
takie miejsce które może być świtem
a może dniem! choć na pewno nie,
nigdy nie będzie wieczorną ciszą

jest to ulubione miejsce uczuć
nawet wiatr zatrzymuje się tam
by posłuchać śpiewu ptaków
wśród trzcin zastygłych i myśli

tu nic nie mąci wody, fal nie tworzy
to nie odpływ ani przypływ
to stan nie mający nic wspólnego
z chęcią zapominania tego co istnieje

wszystko tu krzyczy barwami
daje schronienie wspomnieniom
maluje wszystkie żywe chwile i sny
na podobieństwo szczęśliwego świata

gdzieś tam odlatują ptaki, a może wracają!
puste gniazda i to co wkoło, jest historią
                                             ...©Slawrys...

z dziennika wiary!

ilustracja z internetu 

*z dziennika wiary*

to nie mógł być pamiętnik
te wszystkie chwile pokruszone
poupychane gdzieś na stole  
były zbyt oczywistą grą znaczeń 

tak bywa tylko w dzienniku 
wydarzeń wyrwanych z kontekstu
gdy z wiarą wyglądasz za jutrem
a dziś ci tworzy taki zestaw wrażeń

piękny świt, bo promienie słońca 
tylko pod tym katem potrafią 
wślizgnąć się do miejsc przeznaczonych
na poranne myśli o szczęściu  i miłości

tworzą tam tak okruchy na obrusie 
on pamięta wczoraj i inne dni co były
ale pogodził się z tym co można 
stworzyć marząc w ramach chwili 

i co z tego? że jest słota i zimno  
tu od dawno jest tylko to, w co wierze
                           ...©Slawrys...

ucieczka z raju do nieba!

ilustracja: akwarela autorstwa Beata Gugnacka 

*ucieczka z raju do nieba* 

słodkie sny nie zawsze istnieją

gdy budzisz się na tle mroku

tego co ludzkie i stworzone 

na potrzeby zatrzymania wartości 

dlatego tak trudno odnaleźć się

w niebie runa co wśród brzeziny 

odnajduje takie chwile ukryte

bardzo naznaczone kolorami 

tak intensywne barwne uczucia

tam się poruszają na granicy 

grając na emocjach i słowach

łączących ziemię i świat gwiazd

chcą mieć czas na ciut więcej 

by poczuć każdą żywą istotę

co ukryła się w gąszczu jeżyn 

o smaku już nie cierpkim, słodkim 

zamykać oczy najtrudniej w raju 

tam nie ma czasu na żal za niebem 

                                     ...©Slawrys...

biel w ogrodzie!

ilustracja: akwarela autorstwa Beata Gugnacka

Biel w ogrodzie!

Miejsce takie zdawało się obce,

drogi istniały do niego 

ale tylko na mapie serca, 

tam wyczuć trzeba tak wiele. 

Taki kierunek bliższy naturze 

bieli tam był dostatek i życia;

nie szło się nim jak po grudzie, 

tylko najprostszymi myślami.

Pojawiała się zawsze wtedy, 

gdy warto pozwolić kilku kolorom

zaistnieć w ramach kontrastu 

i nadać wartości  w tle niebu. 

Wszystko podarowane jako gest

woli nie tyle wolnej co pragnącej, 

być niewolnikiem takich uczuć 

jakie potrafi zmrozić ta jedna chwila. 

Przetrwanie pięknu wystawiło cenę 

a korzeniom ziemia dała schronienie. 

                                  ...©Slawrys...

odejść ... bo odeszli i oni!

ilustracja z internetowych stron

*odejść ... bo odeszli i oni!* 

ślady prowadzą każdą myśl 
do takich chwil 
gdy czas był inny 
a nawet dawał szansę;
przeżyć kilka marzeń
razem z tym przyjacielem 
co przestał istnieć 
wraz z następnym jutrem,
to była cena rozwoju 
a nawet cywilizacyjnego skoku 
jedynie cierpliwość 
nie poznała granicy 
wciąż czeka; 
czeka wbrew realiom,
kiedyś znów będzie 
istniał świat 
wart pamięci i resztek uczuć 
                                      ...©Slawrys...    

ps: wiersz z okazji dnia Wszystkich Świętych i Zaduszek ... jako wyraz 
        pamięci wszystkich którzy odeszli z tego świata!!!