ilustracja: fota z internetu |
*cień szczęścia*
ale to nie jest żart
szczęście ma taki obraz
stworzony na podobieństwo
istoty myślącej i poruszającej się
to w takt myśli
a może bardziej cienia
co jak szalony chciał być
księżycem w noc mroźna i cichą
stworzył i tak
to co mogło powstać
wbrew oczekiwaniom serca
co szuka jednego więcej westchnienia
a to tylko kolejny dzień minął
wraz z środkiem nocy uczuć
brak śladów obcej interwencji
podnosi cenę samotności i ciszy
...©Slawrys...
Twoje wiersze stają się coraz bardziej tajemnicze i nie zawsze jestem pewna, czy właściwie je odczytuję...
OdpowiedzUsuńTu moją uwagę zwraca szczególnie serce szukające chociaż jednego więcej westchnienia... I doszukuje się w tych słowach wielu emocji - skrajnych! Ale już łagodzisz, już wnosisz ciszę... kosztowną - obok bolącej samotności...
Pozdrawiam, Sławomirze. :)
historia wewnętrznej niemocy w zderzeniu z codziennością ma takie konsekwencje u mnie ... chciałem na chwile poszukać sensu, dlatego taka puenta ... dziękuje Elżbieto :)
Usuńchcialabym tak kiedys ladnie wypocic taki ladny poemacik
OdpowiedzUsuńtrudno mi odpowiedzieć ... u mnie to przypadkowy zlepek oczytania i spotkania czasem ludzi z którymi można wymienić poglądy ... co spotkało się z wewnętrznym bagażem uczuć i myśli ... no i powstają te zapisy ... pozdrawiam i dziękuje Solea ..proszę próbować
Usuń