ilustracja: akwarela Beaty Gugnackiej |
potrzeba ostatnich łez!
jak długi cień marzeń potrzebny
by ciepło i blask słońca
nie parzyły wspomnień?
codziennie budzi się coś
coś co pozwala wierzyć,
co jest warte uczuć
a nawet radości;
przypomina rosę
co upada
niechciana na ziemie
rozpływa się
zanika, umiera
musi przeminąć
by nastał inny czas
piękną chwile ktoś spotkał
stała tak w blasku słońca
nawet postanowiła zostać
na zawsze, aż po ostatnią łzę
...Slawrys...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz