toczy się los, a marzenia po swojemu!
jest świat realny, i kilka cieni
tak stare jak marzenia i to słowo
sam nie wiem, czy to było kocham?
czy marzę o tobie? też nie wiem;
oni też nie wiedzą; choć każą tęsknić?
czy to tryumf smutku? trudno mi określić;
splot wydarzeń i myśli
w każdej Ty i coś więcej
tam trochę smak ust poznałem
tu zahaczyłem o uśmiech
a tu utonąłem w oczach
i jest jeszcze ślad
pobiegliśmy w przyszłość
wtedy jutro trwało tyle
ile byliśmy w sobie
i w tańcu co trwa po wieki
jak niedokończone marzenie
uczucia zwykłe tworze, umieszczam je
nazywam po imieniu, dedykuje i wysyłam
choć są ograniczone mrokiem i faktami
to w bieli im do twarzy, takie tło dla nich
jest nierealny świat, cienie tam blasku dodają
a splot słów o miłości, nic nie mówi, trwa
...............Slawrys...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz