niedziela, 8 września 2013

jesienny dukt!



ilustracja: akwarela autorstwa Beata Gugnacka



jesienny dukt

jesienią są drogi piękne tym 
że nie trzeba prosić ludzi  
by kłody znaleźć  
pod nogami 

potknąć się możesz na nich 
o każdy uśmiech i myśl 
spotkane mimo woli 
wśród ciszy

za to błądzić możesz najprościej 
choć zakręty nieokreślone
a uczucia zamknięte
za tamto serce 

kierunki same określają ciepłe słowa  
za jakimi jest coś do odkrycia
pójdą wbrew życiu
po drodze 

pełnej jesieni i śladów szczęścia
                                ...©Slawrys...



6 komentarzy:

  1. "...każdy uśmiech i myśl spotkane..."
    pięknie..jesienna zaduma

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. temat jesieni jakoś trzeba uczcić ... tak staram się wersy tworzyć; dziękuje za komentarz i pozdrawiam: Slawrys

      Usuń
  2. Wędrując złotym duktem... A jednak się nie potykaj - za pięknie piszesz. Pisz... :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :) dziękuje za motywowanie ... zrobię co dam rady i polecam się do czytania :) (ps: nie potykaj! hahaha ale mi nogę podłożyli i się potknąłem i nie mam możliwości się podnieść hahaha)

      Usuń
  3. No widzisz... taki "babok" też się czasem przytrafia! Jednakże jest wywołany treścią Twego wiersza, więc się wcale w piersi nie biję. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. to fakt :) ale tylko ironizuje i obracam trochę to w żart .. pozdrawiam :)

      Usuń